Dawno, dawno temu marzyłam, aby zostać lekarzem...

​

Wszystko szło dobrze do czasu, aż zdałam sobie sprawę, że aby dostać się na medycynę nie wystarczy być super z biologii. Ważna jest również fizyka! Niestety z tą od początku było mi nie po drodze (o losie!)...

​

Zarzuciłam więc marzenie o medycynie na rzecz pilnego studiowania filologii polskiej (w końcu zawsze lubiłam książki i wypracowania).

​

I tu okazało się, że czytanie lektur jest przyjemne, ale tak naprawdę to interesuje mnie wiedza o języku. Gramatyka opisowa była mi niestraszna, a na myśl o zajęciach

z programowania języka, czy kultury języka polskiego przechodził mnie miły dreszcz. Ale jednak nie do końca to było to...

​

Aha, przez wiele lat działałam również w harcerstwie. Oj jaka to była szkoła kreatywnego myślenia! Wymyślanie nowych zabaw, czy organizowanie zbiórek, tak aby każdy chciał znów na nie przyjść wymagało sporej inwencji.

​

I w końcu przyszło olśnienie! Przecież wiem, gdzie te wszystkie elementy, które

w moim życiu były dla mnie tak ważne, mogę wykorzystać...

​

​

LOGOPEDIA.

​

I to był strzał w dziesiątkę!!!

​

Praca logopedy daje mi mnóstwo satysfakcji. Jest to praca, która sprawia, że ciągle chcę wiedzieć więcej, pracować lepiej, doskonalić swój warsztat pracy.

Biorę udział w wielu szkoleniach (m.in. Niewyraźna mowa u dziecka, Ocena

i stymulacja logopedyczna noworodków i niemowląt, Diagnoza różnicowa zaburzeń rozwoju mowy na tle neurologicznym itd.) i konferencjach naukowych, aby być coraz lepszym specjalistą.

​

Pracuję głównie z dziećmi (z opóźnionym rozwojem mowy, wadami wymowy, trudnościami komunikacyjnymi, niedosłuchem, itp.), ale moimi pacjentami są również osoby dorosłe (z wadami wymowy, po przebytym udarze, z chorobami neurodegeneracyjnymi). Osoby w każdym wieku są u mnie mile widziane.

 

Wszystkie plany terapii logopedycznej przygotowywane są indywidualnie, z troską

o jak najlepsze dopasowanie ich do potrzeb danego pacjenta. Zajęcia organizuję tak, aby były ciekawe i kreatywnie przeprowadzone. U mnie nie ma szans na nudę.

​

Prywatnie jestem mamą ucznia szkoły podstawowej i rocznej córki.

Narodziny mojego młodszego dziecka sprawiły, że wczesna interwencja logopedyczna, rozwój mowy małego dziecka oraz trudności w karmieniu piersią stały się zagadnieniami szczególnie mi bliskimi. Wiedzę z tego zakresu pogłębiam m.in. na studiach neurologopedycznych.

Aby lepiej rozumieć potrzeby dzieci i jak najlepiej stymulować ich rozwój również rozszerzyłam swoje kwalifikacje o przygotowanie pedagogiczne.

​

Kocham swoją pracę i mam nadzieję, że moi pacjenci to czują i dzięki temu wiedzą, że są w dobrych rękach.

​

​

​

​

​

​

​

​

​